Cieczą płuczącą wewnątrz mokrej płuczki może być woda morska lub słodka woda z dodatkami chemicznymi. Najczęściej stosowane są tutaj soda kaustyczna (NaOH) i wapień (CaCO3). Płyn czyszczący jest rozpylany przez dysze do strumienia spalin tak, aby skutecznie ją rozprowadzić.
Większość płuczek jest tak skonstruowana, że płyn czyszczący porusza się w dół, jednak dostępne są również takie, w których strumień kieruje się w górę.
Wlot spalin znajduje się z boku lub na dnie wieży. Dzięki takiej konstrukcji tlenki siarki obecne w spalinach są przepuszczane przez ciecz płuczącą, reagując z nią w celu utworzenia kwasu siarkowego.
Po rozcieńczeniu alkaliczną wodą morską można zneutralizować kwas siarkowy (który ma charakter wysoce korozyjny). Woda do mycia jest odprowadzana na otwarte morze po obróbce w separatorze w celu usunięcia osadu, a oczyszczone spaliny wychodzą z systemu.
Eliminatory mgły są stosowane w wieżach czyszczących aby usunąć kwaśną mgiełkę, która tworzy się w komorze, oddzielając kropelki obecne w gazie wlotowym od strumienia gazu wylotowego. Przepisy MARPOL wymagają, aby woda do mycia była monitorowana przed rozładowaniem, aby jej wartość pH nie była zbyt niska.
Systemy płuczek z otwartą pętlą
System ten wykorzystuje wodę morską jako środek do czyszczenia i neutralizacji; dodatkowe chemikalia nie są tu wymagane. Strumień spalin z silnika lub kotła przechodzi do płuczki i jest traktowany tylko alkaliczną wodą morską – jej objętość zależy od wielkości silnika i jego mocy wyjściowej.
System ten jest niezwykle skuteczny, ale wymaga dużej wydajności pompowania, ponieważ wykorzystuje dużą ilość wody morskiej. System otwartej pętli działa dobrze gdy woda morska ma wystarczającą zasadowość, ale w wysokiej temperaturze otoczenia, również woda świeża lub słonawa nie jest skuteczna i nie może być stosowana.
Z tych powodów płuczka otwartej pętli nie jest uważana za odpowiednią technologię dla obszarów takich jak Bałtyk, gdzie poziom zasolenia nie jest wysoki.
Systemy płuczek z zamkniętą pętlą
System zamkniętej pętli działa na podobnych zasadach co pętli otwartej: jako środek czyszczący wykorzystuje słodką wodę uzdatnioną substancją chemiczną (zwykle wodorotlenkiem sodu) zamiast wody morskiej. SOx ze strumienia spalin jest przekształcany w nieszkodliwy siarczan sodu.
Przed ponownym użyciem woda do mycia z systemu płuczki o zamkniętej pętli jest przekazywana przez zbiornik procesowy, w którym jest czyszczona. Statki mogą przewozić świeżą wodę w zbiornikach lub generować wymaganą wodę z generatorów wody słodkiej na pokładzie.
Niewielkie ilości wody do mycia są usuwane w regularnych odstępach czasu do zbiorników, w których można dodać świeżą wodę, aby uniknąć gromadzenia się siarczanu sodu w systemie. System zamkniętej pętli wymaga prawie połowy objętości wody do mycia wersji pętli otwartej, ale potrzeba tu więcej zbiorników. Obejmują one zbiornik procesowy lub buforowy, przez które zrzut do morza jest zabroniony, jak również zbiornik magazynowy zdolny do regulacji jego temperatury między 20º a 50ºC dla wodorotlenku sodu, który jest zwykle używany jako 50% roztwór wodny.
