Zinkoxide
Zinkoxide is een chemische verbinding van zink en zuurstof. In de natuur komt zinkoxide voor in de vorm van het grofkorrelige mineraal zinkiet (rood zinkerts).
Eigenschappen van zinkoxide
Zinkoxide heeft de chemische formule ZnO. Het vormt kleurloze, zeshoekige kristallen en - door de lichtbreking in zeer kleine kristallen - een los, wit poeder.
Zinkoxide kan worden verkregen door zink te verbranden. In het laboratorium kan zinkoxide worden geproduceerd door precipitatie uit zinkzoutoplossingen. Het resulterende zinkcarbonaat of zinkhydroxide kan door gloeien worden omgezet in zinkoxide.
Bij de industriële winning van zinkoxide volgens het zogenaamde 'Amerikaanse proces' worden de zinkertsen geroosterd, met kolen gereduceerd tot zink en daarna onmiddellijk weer geoxideerd. In het "Franse proces" wordt pure zinkdamp met lucht verbrand; dit levert het zinkwit op dat bekend staat als "schilderspigment". Afhankelijk van het toepassingsgebied kan zinkoxide in verschillende kwaliteiten worden geproduceerd door de reactieomstandigheden te variëren.





